Podpisz apel w imieniu bezdomnych zwierząt

Zmiana zapisów w ustawie

System opieki nad bezdomnymi kotami w Polsce nie działa. Zmieńmy to razem.

Apelujemy o

  • wprowadzenie obowiązkowego znakowania zwierząt

  • systemową i powszechną kastrację: odłowionych bezdomnych zwierząt oraz kotów żyjących na wolności, a także podjęcie wysiłku w kierunku stworzenia sprawnie funkcjonujących programów kastracji zwierząt właścicielskich-zaproponowanie pakietu konkretnych działań mobilizujących właścicieli zwierząt do przeprowadzania zabiegów

  • stworzenie jednej ogólnopolskiej bazy/ewidencji zwierząt domowych oraz kontroli rozrodu zwierząt domowych poprzez np. rejestr hodowli i ewidencję miotów (rozwiązanie wdrażanie w niektórych krajach, np. Grecji) – w celu wyeliminowania niekontrolowanego rozmnażania zwierząt, w tym w hodowlach i pseudohodowlach

  • zwiększenie odpowiedzialności właścicieli – obowiązkowe czipowanie, odpowiedzialność za porzucenia, zaginięcia

  • objęcie właściwą opieką wszystkich kotów, bez względu na ich status i stopień oswojenia wraz z ich stopniowym ewidencjonowaniem, wycofanie z ustawy określenia kota wolno żyjącego, wraz z rozróżnieniem sposobu postępowania z bezdomnymi psami (konieczność zapewnienia miejsca w schronisku) oraz kotami (zapewnienie opieki w miejscu bytowania lub opieki instytucjonalnej/domowej kotom, które tego potrzebują)

  • systematyczne zmniejszanie liczebności kotów żyjących na wolności poprzez powszechną kastrację oraz zapewnianie miejsc dla kotów, które wymagają objęcia opieką

  • szczegółowo sprecyzowany w ustawie zakres opieki nad kotami (całoroczne zapewnienie pożywienia i dostępu do wody, opieki weterynaryjnej, schronienia, kontroli liczebności populacji poprzez obligatoryjną dla gmin kastrację i ewidencję – podobnie jak zapewnia się to psom czy zwierzętom gospodarskim), klarowny podział obowiązków pomiędzy organy i pozostałe podmioty uczestniczące w zapewnianiu opieki nad kotami

  • wdrożenie skutecznego nadzoru nad faktyczną realizacją programów opieki nad zwierzętami bezdomnymi i zapobiegania bezdomności zwierząt przez wszystkie podmioty (gminy, schroniska, zakłady weterynaryjne, podmioty odławiające, organizacje społeczne i właścicieli zwierząt) – powołanie organu kontrolnego (w naszej ocenie wielość potencjalnych zadań wykracza poza aktualne możliwości istniejących instytucji – odciążenie IW i gmin)

  • przemyślane finansowanie – same gminy wskazują na konieczność dofinansowania zadań z budżetu państwa, zaś wprowadzenie obowiązkowego czipowania i zwiększenia odpowiedzialności właścicieli pozwoli na dodatkowe wygospodarowanie środków

  • inne działania w aspekcie zapobiegania bezdomności zwierząt, w tym np. edukacyjne, informacyjne

Do: Zmiana zapisów w ustawie
Od: [Twoje imię]

Apel do społeczeństwa

W ramach Koalicji sPrawa Bezdomnych Zwierząt, w której skład wchodzi Stowarzyszenie Stukot oraz Stowarzyszenie Troskliwe Oko, pracujemy nad zmianami w przepisach obowiązującej ustawy o ochronie zwierząt (Dz.U. 2022, poz. 572), dotyczących bezdomnych zwierząt oraz zapobiegania bezdomności zwierząt domowych.

Prowadzimy szeroko zakrojone badania, które pomogą nam dokładnie zidentyfikować istniejące problemy, wyciągnąć wnioski i znaleźć rozwiązania, a całość zamierzamy opublikować w postaci ogólnopolskiego raportu.

Problem kotów jest ogólnie niedostrzegalny i bagatelizowany, a odpowiedzialność za nie jest przerzucana. Po 10 latach istnienia ustawowego obowiązku zapewniania przez gminy opieki nad bezdomnymi zwierzętami, nadal w Polsce mamy gminy, które:

- nie uchwalają programów opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt,

- nie mają podpisanych umów ze schroniskami dla zwierząt, nie zapewniają zwierzętom miejsca w schronisku,

- wywożą zwierzęta do schronisk, w których nie ma odpowiednich warunków, nie kontrolują ich,

- nie zapewniają zwierzętom należytej opieki powypadkowej,

- nie dbają o czipowanie, kastrację i kontrolę dalszego losu i rozrodu zwierząt,

- nie zapobiegają bezdomności zwierząt, tylko leczą jej skutki.

I to pomimo zapewniania wcale niemałego poziomu finansowania z pieniędzy pochodzących z kieszeni nas wszystkich

Najbardziej zaniedbany i bagatelizowany pozostaje jednak problem kotów. Z naszych badań wynika, że:

1. Istnieją poważne problemy z rozróżnianiem różnych grup kotów: bezdomnych, wolno żyjących, właścicielskich wychodzących. Wiele gmin twierdzi, że na ich terenie nie ma kotów wolno żyjących, co w większości przypadków nie jest prawdą, tylko niedostrzeganiem lub bagatelizowaniem problemu.

2. Brakuje właściwej instytucjonalnej opieki nad kotami – 42% gmin, pomimo ustawowego obowiązku, nie zapewnia bezdomnym kotom miejsca w schronisku, a schroniska nie przyjmują kotów.

3. Niesprecyzowany w ustawie zakres obowiązkowej dla gmin opieki nad kotami wolno żyjącymi, powoduje różnorakie interpretacje. Okazuje się, że:

- 1/4 gmin nie zapewnia ich dokarmiania, a kolejne tyle rocznie przeznacza na dokarmianie kwoty nieprzekraczające 500 zł,

- 1/3 gmin deklaruje, że nie zapewnia leczenia kotów w przypadku chorób, urazów, a kolejne 21%, pomimo deklaracji, nie przeznaczyło na leczenie żadnych środków w ostatnim roku,

- 83% gmin nie zapewnia kotom wolno żyjącym schronienia/budek,

- 85% gmin nie przeznacza środków na profilaktykę zdrowotną kotów wolno żyjących (przeciwpasożytniczą i szczepienia),

- 19% badanych gmin oświadczyło, że w ogóle nie zapewnia kastracji/sterylizacji kotów wolno żyjących, zaś spośród tych, które kastrację deklarują, kolejne 15% nie przeznaczyło na to zadanie żadnych środków w ostatnim roku.

4. Ciężar faktycznego sprawowania opieki nad kotami jest przerzucany na osoby prywatne, społecznych opiekunów i organizacje społeczne finansujące się we własnym zakresie.

5. Finansowanie opieki nad kotami jest rażąco niskie w porównaniu z wysokością środków przeznaczanych na schroniska


Nie czekaj dłużej. Podpisz apel! I zmień z nami los bezdomnych kotów w Polsce