Met het plan voor een gezamenlijke verkiezingscampagne en fusie van de fracties van de PvdA en GroenLinks in de Eerste Kamer, zet de leiding van GroenLinks een grote stap richting opheffen van de eigen partij. Dat moeten we voorkomen. Groenlinkse politiek is te waardevol en te belangrijk, en verdient zelfstandige vertegenwoordiging in het Nederlandse parlement. Wij roepen leden op om tegen deze eerste stap in de fusie te stemmen!

Het GroenLinks-bestuur heeft aangekondigd over twee weken een ledenreferendum te organiseren over een fusie van de Eerste Kamerfracties van GroenLinks en de PvdA, en over een gezamenlijke verkiezingscampagne tijdens de Provinciale Statenverkiezingen in 2023. Het besluit zou een vergaande en onomkeerbare stap betekenen op de weg naar een partijfusie. Dit is het moment voor de leden van GroenLinks om op te staan voor het voortbestaan van een zelfstandig GroenLinks en zich uit te spreken tegen de fusie met de PvdA. Een brede linkse samenwerking prima, samengaan met één partij: nee!

Een fusie van GroenLinks en de PvdA is inhoudelijk niet logisch: de partijen zitten niet voor niets ieder in een andere Europese fractie. De onderlinge verschillen zijn niet te verwaarlozen; onze idealen en geschiedenis liggen ver uit elkaar. Groene politiek wil het systeem veranderen om te komen tot een nieuw systeem waarbij we het ecosysteem niet overbelasten en mensen niet uitbuiten. Een ander sociaal-economisch model is noodzakelijk om welvaart en welzijn rechtvaardig te verdelen over de wereld, voor nu en voor de komende generaties. De sociaaldemocraten richten zich niet op systeemverandering, maar willen kansengelijkheid en het verbeteren van leefomstandigheden van mensen binnen het oude systeem. Waar groene politiek progressief is op het gebied van zelfbeschikking, privacy en democratisering, zijn sociaaldemocraten meer behoudend.

Het verschil in visie is terug te zien op veel onderwerpen, waar beide partijen soms ook zelfs tegengestelde standpunten en stemgedrag hebben. Dit zijn geen kleine verschillen. Een aantal voorbeelden: over sekswerk, de landbouw, de sleepwet, het niqabverbod, het openen van Lelystad Airport en de opvang van mensen zonder papieren denken GroenLinks en de PvdA heel verschillend. Dat de huidige Tweede Kamerfractie zich de laatste jaren naar de PvdA toe beweegt, laat vooral zien dat het landelijke GroenLinks afdrijft van haar kernwaarden en meer naar het midden trekt. De beweging van GroenLinks richting de PvdA leidt dan ook niet tot een sterker links blok, maar juist tot een minder uitgesproken groen en links geluid.

Het sociale, bestuurlijke geluid van de PvdA is hard nodig, net als het meer activistische groene, linkse en progressieve geluid van GroenLinks. Die geluiden versterken elkaar, juist door niet samen te gaan, maar door vol overtuiging naast elkaar te bestaan. Onze Duitse buren laten zien dat linkse politiek op zijn sterkst is wanneer deze twee geluiden elkaar aanvullen.

De verschillen tussen de PvdA en GroenLinks zijn belangrijk en bepalen voor veel kiezers waarom zij kiezen voor één van beide partijen. Elke partij weet een eigen achterban aan te spreken. GroenLinks heeft zich ontzettend verjongd en kan nog decennia rekenen op een eigen achterban. Dat beide partijen naast elkaar een goede uitslag kunnen behalen, is de afgelopen gemeenteraadsverkiezingen in vele gemeenten bewezen.

Natuurlijk willen wij een groter en sterker links. Niet voor niets namen we op het laatste congres met overweldigende meerderheid een motie aan om de samenwerking met linkse partijen te verbreden en niet tot één partij te beperken. We snappen dan ook niet dat de partijtop nu juist wil kiezen voor een fusie met één partij.

Een links blok met meerdere partijen is nodig om verzet te bieden tegen het rechtse, conservatieve geluid dat al decennia de Nederlandse politiek overheerst. Dat fuseren zal leiden tot langdurige groei, is helemaal niet vanzelfsprekend. De partij rekent zich rijk door de zetels van beide partijen bij elkaar op te tellen, maar een fusie zou ook zomaar kunnen leiden tot een uittocht van leden en kiezers die een idealistische koers en een duidelijk geluid belangrijk vinden naar partijen als BIJ1 en Partij voor de Dieren. Niet een fusie, maar het ontwikkelen van nieuwe en aansprekende ideeën voor een groenere en eerlijkere wereld, is de weg naar meer impact.

Het ledenreferendum rond de Eerste Kamerfractie is geen experiment: het is een fundamentele keuze over het bestaansrecht van onze groenlinkse politiek. Wie zelf niet staat voor dat bestaansrecht, hoeft van kiezers geen stem te verwachten.

Laat ons duidelijk zijn: wij zijn voor een sterk en zelfstandig GroenLinks en dus voor een eigen vertegenwoordiging van GroenLinks in de Eerste Kamer. De biodiversiteitscrisis, de klimaatcrisis en de ongelijkheid in Nederland en elders in de wereld verdienen echte verandering. Dat vraagt om volksvertegenwoordigers die het groene, progressieve en linkse geluid krachtig en aansprekend verwoorden. Om politici die samenwerken met andere relevante partijen om de maatschappelijke verandering teweeg te brengen die Nederland en Europa zo hard nodig hebben.

GroenLinksers, laten wij een krachtig signaal afgeven aan de partijleiding: teken deze oproep en stem tussen 2 en 10 juni TEGEN de fusie!

Femke Roosma (oud-fractievoorzitter Amsterdam), Selçuk Akinci (oud-wethouder Breda) Jasper Blom (oud- directeur Wetenschappelijk Bureau GroenLinks), Sabine Scharwachter (oud-voorzitter DWARS) Jenneke van Pijpen (gemeenteraadslid Amsterdam) Melissa van Hoorn (gedeputeerde Groningen), Anne Vernooij (voorzitter RozeLinks), Pepijn Zwanenberg (gemeenteraadslid Utrecht), Nienke van Renssen (raadslid Amsterdam), Guido van Vulpen (wethouder Wageningen) Huub Bellemakers, Quirijn Lokker (fractievoorzitter Nijmegen), Vincent Wever (voorzitter Zwolle), Devika Partiman, Fiona Frank (oud-bestuurslid & raadslid Utrecht), Roshano Dewnarain (fractievoorzitter Midden-Groningen), Noel Vergunst (wethouder Nijmegen), Roelant Frijns, Hendri Meendering, Miguel Ririhena, Nienke Homan (oud-gedeputeerde Groningen), Kevin van der Vliet, Faye Bovelander (commissielid Delft), Alberto Tjen A Kwoei, Martijn Staal.